કામ ને કામ સઘળું છોડો હવે બા.
આ રહી ગ્યું,તે રહ્યું,મૂકો હવે બા.
ઢોર ઢાંખરના ઢસરડા બહુ ઢસરડ્યાં,
છાણ, વાસીદાં બધું છોડો હવે બા.
ચરણ ચાલ્યા સાથ છોડી,આપનોય,
ઢાંકણી પગમાં નખવી,દોડો હવે બા.
કામ પાછળ જાત આખી ધોઇ નાખી,
કામ છોડી જાતરે જાઓ હવે બા.
‘શ્યામ’ વિનવે પ્રેમભાવે હાથ જોડી,
નામ લૈ શ્યામતણુ પ્રભુ ભજો હવે બા.
-‘શ્યામ’ વલભીપુરી (તા.૧૯.૦૩.૨૦૧૨,સોમવાર)