:: વિક્સતા શહેરના ખેતરોની વ્યથા ::

કાલ તો અમો સુખી હતાં, કુમળાં છોડવાં ઊછેરીને,
આજ તો અમો દુઃખી છીએ, છાતી પર ઘા ઝીલીને.
થાય છે અમારી આપ-લે,
વિનિમયકારો વચ્ચે;
પાયાના ઘા ઝીલાય છે હવે
અમારી છાતી વચ્ચે.
કાલ તો અમે ઉછેર્યાં છોડને,છાંયડો થવાની આશ લઇને,
આજ ઇમારતનો ભાર ઝીલતાં, ઊભા અમો કઠણ થઇને.
કાલે વહેતું’તું જળ અમારામાં,
નહેરોની નીક થકી;
આજ વહે ગંદકી શહેરની
ગટરની ગોદ થકી.
થયું હાશ!આશરો થયા માનવનો, છાંયડો અમારો ખોઇને.
ઊગવા દીધી ઇમારતોને અમે, અમારાં છેલ્લા શ્વાસ લઇને.
-ઘનશ્યામ વઘાસીયા(તા.૧૮.૦૭.૨૦૧૧,સોમવાર,૩.૩૦ બપોર)